Dít is hoe mannen en vrouwen break-ups verwerken

Leestijd: 5 minuten                                                                                                                                          Geschreven door Jodi

Als je ooit een relatie hebt verbroken (of zelf gedumpt werd, oeps), herken je het vast: je bent verdrietig, misschien zelfs boos, en zoekt naar manieren om hier overheen te komen. Tegelijkertijd vraag je je af hoe ‘de ander’ zich staande houdt. Mist hij/zij je of is hij/zij je al vergeten? Hij/zij zal toch verdorie niet intussen al een ander zijn tegengekomen?! Precies de vragen die de schrijfster van de lezerscolumn van deze week had na haar break-up. Zéker toen ze merkte dat haar ex-vriend al een nieuwe vriendin had, terwijl zij hun break-up nog volop aan het verwerken was. Hoe kan dat? Gaan mannen en vrouwen anders om met relatiebreuken?

First of all, een break-up kan flink pijn doen op verschillende manieren: mensen kunnen hun baan verliezen, zorgen slechter voor zichzelf en maken onverstandigere keuzes. En dat allemaal naast alle tranen en eventuele frustraties die de kop opsteken. Helemaal niet gek, dat je je ronduit shit voelt als jij en je (ex-)partner net uit elkaar zijn gegaan. Je omgeving probeert je er bovenop te helpen en strooit met woorden als ‘tijd heelt alle wonden’ en ‘geef het tijd, het komt goed’. Terwijl je dit op dat moment precies niét wil horen. Kan jou het schelen, je wil je gewoon NU weer happy voelen! 

Toch is ‘tijd’ precies wat je nodig hebt volgens psycholoog Susan Bartell. Ze vertelt: “Er is helaas geen standaard voor hoe lang het duurt voor je over een relatiebreuk heen bent. Maar het hangt wel af van hoe lang je samen was met die persoon én hoe jullie uit elkaar zijn gegaan. (...) Het is in ieder geval belangrijk dat je de tijd neemt om jezelf opnieuw te herpositioneren als persoon los van die ander.” Als je dat niet doet, kan dat in de weg staan van een eventuele nieuwe relatie. Tuurlijk, dat is niet iets waar je direct aan moet denken als je relatie net uit is (de gedachte aan een ander alléén al, no thanks), maar toch is het heel belangrijk. 

IETS MET VENUS EN MARS
Hoewel niemand ongeschonden uit de strijd komt, lijken mannen en vrouwen inderdaad anders om te gaan met een break-up. Volgens Brits onderzoek lijden vrouwen op korte termijn méér onder een relatiebreuk dan mannen. Dat zou zowel emotioneel als fysiek het geval zijn en lijkt biologisch te verklaren. Vrouwen lijken biologisch gezien namelijk meer op zoek naar een goede partner, met oog op eventuele voortplanting. Ze investeren daarom meer in een relatie, omdat er ook meer op het spel staat. Mannen daarentegen zouden minder baat hebben bij deze voortplanting: zij kunnen namelijk weg zodra ze willen. Het is biologisch gezien voor hen niet noodzakelijk om te blijven. In dat opzicht hebben vrouwen dus meer te verliezen als ze voor de ‘verkeerde’ persoon kiezen en dat is waarom een break-up voor hen harder aan zou komen dan voor mannen. 

“Als je emoties toont, ben je natuurlijk een regelrechte zwakkeling”

Dat heeft overigens ook te maken met het zogenaamde ‘knuffelhormoon’. Ik bespaar je de ingewikkelde uitleg, maar het komt erop neer dat dit hormoon de bouwsteen van relaties wordt genoemd (van alle soorten relaties, overigens). Het zorgt ervoor dat mensen naar elkaar toegroeien en wordt geactiveerd op het moment dat je elkaar bijvoorbeeld een knuffel geeft. Als je uit elkaar gaat, worden deze opgebouwde verbindingen dus verbroken, wat zorgt voor een gevoel van lichamelijke pijn. En guess what: vrouwen maken het hormoon sneller aan dan mannen. Drie keer raden wie dus de sjaak zijn bij een break-up… Al duurt het afbreken van deze gemaakte verbindingen voor ieder mens lang. 

HOE UIT DIT ZICH?
Allemaal leuk en aardig, maar hoe komen deze verschillen tot uiting? Vrouwen zoeken over het algemeen steun en een schouder om uit te huilen binnen hun sociale kring en verwerken de relatiebreuk op die manier constructiever. Ze denken veel terug aan de tijd samen met hun partner, wat hen tegelijkertijd een stuk verdrietiger maakt. Ze zien dan namelijk vooral wat ze missen. Maar dit verdriet maakt ook dat ze de relatiebreuk bewust en intens verwerken. Mannen uiten hun verdriet minder (zowel naar zichzelf als naar anderen) en zoeken vooral veel afleiding. Niet gek dus, dat het lijkt alsof ze de break-up volledig hebben verwerkt als ze hun Instagram volgooien met foto’s van feestjes waarop ze overduidelijk vooral alleen maar lol hebben. Hun manier van verwerken uit zich vooral in het zoeken van extreem veel afleiding en vooral niet al te veel stilstaan bij het moment. De pijn van een break-up voelen ze liever niet. Een deel van dit verschil kan worden verklaard door de eeuwenoude opvoeding waar vrouwen worden gestimuleerd hun verdriet en kwetsbaarheid te tonen, en mannen wordt verteld dit absoluut niet te doen. Anders ben je natuurlijk een regelrechte zwakkeling (eye-roll). 

“Drie keer raden wie de sjaak zijn bij een break-up”

‘Nou, lekker dan, ik ervaar dus meer pijn’, hoor ik de vrouwelijke lezers denken. Maar: geen reden voor paniek! Integendeel, juist omdat vrouwen meer pijn lijken te ervaren dan mannen, verwerken ze een break-up ook beter en komen ze er zelfs emotioneel sterker uit. Waar mannen ‘simply move on’, herstellen ze nooit écht van een break-up en komt de klap soms later. (Ik wil niet al te veel generaliseren, maar dit klinkt me verdacht bekend in de oren). Een soort ‘fake it till you make it’- aanpak dus. En precies waarom je het gevoel hebt niet op één lijn te liggen met je ex: waar jij de break-up begint te verwerken, heeft de ander de verwerking allang achter de rug, of andersom. Hoe je een relatiebreuk verwerkt heeft ook zéker grotendeels te maken met hoe en waarom je uit elkaar gaat en je karakter. Als je gelooft dat in zelfontwikkeling en groei, ben je bijvoorbeeld beter bestand tegen een break-up dan wanneer je gelooft dat je karakter vaststaat. Het lijkt je daarnaast ook minder problemen op te leveren als je zelf degene bent die de relatie beëindigt. Dusss… You know what to do… ;-)

Of je nou man of vrouw bent, uit een heteroseksuele of homoseksuele relatie bent gestapt, emotioneel bent opgevoed of hebt geleerd dat je je emoties de baas moet blijven: een break-up is geen pretje. En het kost tijd en moeite om eroverheen te komen, of je dat nou wil of niet. Die tijd moet je jezelf écht gunnen. Je zal zien dat de zon weer gaat schijnen en ‘t de moeite waard was (het alternatief is om maanden in je bed te blijven liggen en vervolgens alsnog veel tijd kwijt te zijn aan het verwerken van de relatiebreuk: dat lijkt me een slechte keuze). Maar een break-up hoeft geen complete lijdensweg te zijn. De slogan van de Belastingdienst komt hier weer eens goed van pas: ‘We kunnen het niet leuker maken, wél makkelijker’. Benieuwd hoe je dat doet? Check even deze Ted-Talk. Misschien helpt het je! En anders doet een gezellig avondje met vrienden of een reep chocola ook wonderen.